Toepassing

De klassieke homeopathie is een geneeswijze bij veel symptomen, klachten en ziektediagnoses. De methode die nu wordt toegepast is in de afgelopen 200 jaar steeds verder verfijnd. Kern is de holistische denkwijze die er aan ten grondslag ligt. Daarmee vormt het in onze tijd een welkome aanvulling op reguliere geneeskundige behandelingen.

Ontstaan

Eind 18e, begin 19e eeuw waren er kritische geluiden te horen over het medisch handelen van die tijd. Een van de grootste critici was de Duitse arts en chemicus, Samuel Hahnemann (1755 - 1843). Hij ontdekte dat een stof (mineraal, plant of dierlijk product) na inname bepaalde (vergiftigings)verschijnselen teweeg kan brengen. Als een zieke mens kenmerken vertoond die lijken op diezelfde verschijnselen (zoals van bijv. Cinchona-boom), kan toediening van deze stof juist genezing geven. Deze stof werkt dan als prikkel voor een verstoorde vitaliteit van de mens. 

Hahnemann noemde het 'Similia Similibus Curentur':
Het gelijke kan het gelijksoortige genezen.

Ontwikkeling

Hahnemann was in zijn tijd een bekend arts die een vooraanstaande plaats innam in de Duitse medische wereld. Hij kreeg ondermeer opdracht om de Duitse farmacopee te herzien; een handboek voor apothekers, waarin precies staat beschreven hoe medicijnen moeten worden bereid. Bij de vertaling van een Engelse tekst stuitte hij op een verklaring van de werking van kinabast bij malaria. Kinabast, de bast van de kinaboom, werkte volgens de auteur zo goed tegen malaria, omdat deze een bittere stof bevatte. Hahnemann vond deze verklaring onbevredigend en ging zelf op zoek naar een betere verklaring. Hij besloot de werking van de kinabast op zichzelf uit te testen door de stof in te nemen. Hij deed hierbij een opmerkelijke ontdekking: nadat hij een middel tegen malaria had ingenomen zonder malaria te hebben, kreeg hij enkele uren later toch malariasymptomen. De vraag die Hahnemann zich hierna stelde, was of dit een toevallige eenmalige gebeurtenis was of dat gelijksoortige reacties ook bij andere stoffen zouden optreden. Om op deze vraag een antwoord te vinden, begon Hahnemann allerlei stoffen op zichzelf uit te proberen. Later werd bij deze experimenten een groot aantal proefpersonen ingeschakeld. Telkens wanneer iemand een stof had ingenomen, werd nauwkeurig genoteerd van welke verschijnselen de proefpersoon last kreeg. Daarbij werd niet alleen op de lichamelijke verschijnselen gelet, maar ook op veranderingen op emotioneel en mentaal gebied. Zo werd van een groot aantal stoffen de nauwkeurige uitwerking op gezonde mensen bekend. 

De praktijk

Na een aantal jaren beschikten Hahnemann en zijn medewerkers over de resultaten van vele tientallen geneesmiddelproeven. Om zijn bevindingen in de praktijk te kunnen toetsen heropende hij zijn praktijk. Hij nam ruimschoots de tijd voor de patiënten om nauwkeurig alle klachten op een rijtje te zetten en vervolgens een zo passend mogelijk geneesmiddel voor te schrijven. Zijn theorie bleek te werken. De symptomen van zijn patiënten verdwenen door middelen die soortgelijke symptomen veroorzaakten bij gezonde proefpersonen. Kort gezegd: het gelijke werd door het gelijksoortige genezen. Het woord homeopathie betekent ook letterlijk: 'gelijkend lijden'. Homeopathie is afgeleid van de Griekse woorden homoios (= gelijkend) en pathos (= lijden).

Homeopathie in de huidige tijd